بازشناسی و امکان سنجی علم دینی بر مبنای نظریه علم مقدّس سنّت گرایان

یکی از مبانی سنت¬گرایانی چون سید حسین نصر، فریتیوف شوئون و رنه گنون، نظریه علم قدسی است. با استفاده از این مبنا می¬توان نظریه¬ای را در خصوص علم با وصف دینی به طور عامّ یا وصف اسلامی به طور خاصّ بازسازی و تبیین نمود. این بازسازی نشان می¬دهد که سنت¬گرایان را می¬توان در عداد طرفداران علم دینی تلقّی کرد. در این مقاله، با توضیح مفاهیم همچون علم مقدّس، سنّت و سنّت¬گرایی، به ملاک¬های طبقه بندی نظریات علم دینی اشاره شده؛ و تقسیم¬بندی نظریات علم دینی به صورت نظریات حداقلی، حداکثری و میانه، و نیز تقسیم¬بندی به صورت نظریات تهذیبی، تأسیسی و تلفیقی، تحلیل شده است. بازسازی دیدگاه سنّت¬گرایان نشان می-دهد که بنا بر مبنای علم مقدّس ـ در عین اختلافی که میان نظریه¬پردازان آن هست ـ می¬توان از علم دینی با رویکرد تهذیبی سخن گفت و علوم سنّتی را به عنوان نمونه-هایی از علم دینی نشان داد. به صورت خاصّ می¬توان گفت که در نگاه سید حسین نصر، علوم با وصف اسلامی تحقّق یافته¬اند و در دوره معاصر باید به آن¬ها توجّه کرد؛ به عبارت دیگر، علوم اسلامی باید احیا گردند.